Żylakami nazywamy trwałe poszerzenie żył powierzchownych (czyli tych znajdujących się najbardziej na powierzchni podskórnej), będące następstwem niewydolności zastawek żylnych oraz osłabieniem sprężystości ścian żył powierzchownych. Pojawienie się żylaków jest świadectwem rozwoju przewlekłej niewydolności żylnej.
Żylaki kończyn dolnych są niestety chorobą postępującą i nieodwracalną. Niewątpliwie jest to poważny problem i zdrowotny, i co zrozumiałe, estetyczny.
Przyczyna:
Wystąpieniu choroby żylakowej m.in. sprzyjają:
- zachowywanie długotrwałej pozycji siedzącej,
- brak ruchu,
- nadwaga,
- zażywanie leków hormonalnych,
- palenie papierosów,
- ciąża.
Zauważono jednak również, że osoby, u których w rodzinie występuje choroba żylakowa, mają znacznie częściej predyspozycje do zachorowania niż reszta populacji. Świadczy to, że istnieją predyspozycje genetyczne do wystąpienia żylaków. Dlatego o profilaktyce powinny pamiętać szczególnie osoby, których rodzice lub bliscy krewni skarżyli się na ten problem.
Warto podkreślić, że ryzyko wystąpienia objawów choroby żylnej wzmagać może rodzaj wykonywanej pracy i szczególnie narażone są osoby pracujące w biurze i nie dbające o kondycję.
Nieprawidłowa higiena i związany z nią brak ruchu, konieczność długotrwałego pozostawania w jednej pozycji (stojącej oraz siedzącej), stosowanie hormonalnych leków antykoncepcyjnych, a także okres ciąży – wszystko to może spowodować pojawienie się żylaków.
Powikłania:
W szeregu przypadkach żylaki nie powodują powikłań. Bywa jednak, że stają się przyczyną stanów zapalnych, które uwidaczniają się bolesnym stwardnieniem i zaczerwienieniem skóry. W konsekwencji dochodzi do zapalenia żył lub do groźnego w skutkach zamknięcia żyły przez skrzep krwi - mówimy wówczas o zakrzepicy żylnej. Skrzep może się oderwać i przemieszczając się w krwioobiegu wywołać zator płuc, która to choroba może prowadzić nawet do śmierci lub kalectwa.
Następstwem żylaków są również uciążliwe owrzodzenia powodujące kalectwo.
Metody usuwania żylaków.
1. Chirurgiczne leczenie
Polega na wycięciu chirurgicznym chorych żył ,głównego pnia żyły tzw. odpiszczelowej oraz poszerzonych widocznych żylaków. Wymaga znieczulenia.
2. Skleroterapia
Polega na podaniu specjalnego środka do chorych żył w celu ich zniszczenia a w następstwie zarośniecia i wyłączenia tych żylaków z krwiobiegu.Lek podaje się w formie płynnej oraz w postaci tzw piany. W skleroterapii niezbędne jest usg w celu identyfikacji chorych żył oraz śledzenia procesu podawania leku, tak by sklerosant nie przedostał się poza żyłę. Przedostanie się leku do tkanki podskórnej może spowodować martwicę skóry.
3. Leczenie tzw zachowawcze.
Leczeniem zachowawczym nie usuniemy żylaków. Ma ono na celu złagodzenie objawów i dolegliwości związanych z występowaniem żylaków Stosowanie leków flebotropowych powoduje hamowanie objawów niewydolności żylnej Kompresoterapia czyli stosowanie specjalnych wyrobów uciskowych /podkolanówek ,pończoch/ ma na celu spowolnienie rozwijaniu się żylaków i profilaktyka u osób predysponowych. W tego rodzaju leczenia należy połączyć leki flebotropowe z kompresjoterapią w celu uzyskania celu.
4. Laseroterapia
Ma ograniczone zastosowanie tylko do tzw.pajaczków Laserem można równiez usuwać żylaki duże ,wprowadzając do światła żylaka specjalną sondę i niszczy się taki żylak wysoką temperaturą /tzw wewnątrznaczyniowa laseroterapia -EVLT/, warunek ;zylak musi byc "prosty" bez zakrętów-metoda bardzo droga Tą metodę wspomaga się skleroterapią piankową.
5. Kriochirurgia
Jest to odmiana leczenia chirurgicznego ,która polega na nacięciu skóry, wprowadzeniu specjalnej sondy do chorej żyły i zniszczenie tej żyły niska temperaturą ,zamrażając .
6. Kruroskopia
jest to metoda polegająca na tzw.podpowięziowym przecięciu perforatorów z zastosowaniem techniki laparoskopowej.
Podsumowanie
Każda metoda ma swoje plusy i minusy. Najczęściej stosowanymi metodami leczenia żylaków są chirurgia i skleroterapia. Stosowanie tzw.kriostripingu wymaga również postępowania chirurgicznego. W leczeniu chirurgicznym wymagane jest znieczulenie i leżenie w szpitalu. Po zabiegu chirurgicznym pozostają blizny i konieczne jest zwolnienie lekarskie. Mogą być powikłania po znieczuleniu, np.; zespół popunkcyjny. Skleroterapia nie wymaga znieczulenia ,zabieg wykonuje się ambulatoryjnie i bezpośrednio po zabiegu pacjent może kontynuować swoja pracę zawodową. Po skleroterapii nie ma blizn ,czasami występują przebarwienia ,które z czasem ustępują. Skleroterapia jest na tyle bezpieczną metodą leczenia żylaków ,że może być stosowana u pacjentów z przeciwwskazaniami do leczenia operacyjnego.
Żylaki nawrotowe występują w każdej metodzie , i są nie uniknione.Kolejna operacja naraża na ryzyko powikłań anestezjologicznych ,skleroterapia po każdej metodzie rozwiązuje problem.
Reasumując, uważa się , że skleroterapia piankowa pod kontrolą USG Color Doppler jest najbardziej optymalnym i bezpiecznym sposobem leczenia żylaków kończyn dolnych.
Pojawienie się żylaków jest świadectwem rozwoju przewlekłej niewydolności żylnej. Żylaki kończyn dolnych są chorobą postępującą, nieodwracalną. Żadna, najlepsza metoda nie zapobiegnie powstawaniu kolejnych żylaków, ale stosowanie profilaktyki i likwidowanie żylaków każdą dostępną metodą zdecydowanie opóźni lub zapobiegnie powstawaniu kolejnych żylaków oraz związanych z nimi powikłań
Opracował Andrzej PopowHajnówka ul.11-go Listopada 17Tel. 604570979www.popow.com.pl