W powstawaniu owrzodzeń istotna rolę odnoszą trzy zasadnicze przyczyny:
- żylaki i niewydolność żylna,
- niedokrwienie tętnicze,
- zaburzenia neurologiczne.
We wszystkich rodzajach owrzodzeń ważna rolę odgrywa infekcja bakteryjna oraz grzybicza. W tym artykule pragnę skupić się na leczeniu miejscowym owrzodzeń.
Czego nie robić
Najpierw wspomnę, czego nie wolno stosować w leczeniu przewlekłych owrzodzeń i dlaczego.
Na pewno nie wolno stosować riwanolu, ponieważ ten specyfik w długotrwałym stosowaniu powoduje alergizację organizmu i nasilenie stanu zapalnego. Nie powinno się stosować miejscowo długotrwale antybiotyków w różnych postaciach, ponieważ dość szybko dochodzi do antybiotykooporności i rozwoju zjadliwej flory bakteryjnej oraz zakażeń grzybiczych, które bardzo trudno się leczy.
Nie powinno się też moczyć /kąpać/owrzodzeń/podudzi z owrzodzeniami/ w różnych wodnych roztworach np.: nadmanganianie potasu, ponieważ środowisko wodne osłabia barierę wnikania bakterii przez skórę. Nie powinno się stosować wody utlenionej ,ponieważ ten utleniacz niszczy nie tylko bakterie, ale również nowopowstały nabłonek. Nie powinno się także zbyt często zmieniać opatrunku, ponieważ w ten sposób nie dajemy szans dla narastania nowych komórek.
Wszystko, co powyższe wymieniłem stosuje się powszechnie, a nie powinno, a wręcz jest to zabronione.
Jak leczyć owrzodzenia
Tak, więc jak leczyć przewlekłe owrzodzenia? Pytanie jest trudne. Wszystko zależy od stanu owrzodzenia.
Po pierwsze, należy zlikwidować lub ograniczyć przyczynę powstawania owrzodzenia. Aby poznać przyczynę należy wykonać USG kończyn dolnych. Przy owrzodzeniu pochodzenia neurologicznego takie badanie niewiele wnosi, ale czasami może pomóc wyjaśnić przyczynę. /w sensie takim że w badaniu Doplera żył i tetnic wynik może być dobry ale owrzodzenie i tak jest-więc przyczyna jest neurologiczna
W owrzodzeniach pochodzenia tętniczego należy zlikwidować przyczynę niedokrwienia, co nie zawsze jest proste. W tym przypadku rady powinniśmy szukać u specjalisty chirurgii naczyniowej.
Natomiast w przypadku obecności żylaków, gdy dochodzi do zastoju żylnego, obrzęku i owrzodzeń, samo stwierdzenie obecności żylaków również niewiele wnosi, ponieważ likwidować żylaki można dopiero wówczas, gdy odpływ w układzie żył głębokich jest nieutrudniony.
Ale gdy stwierdzimy, że żyły głębokie są drożne, wówczas możemy likwidować żylaki. Można to zrobić operacyjnie (trzeba najpierw wygoić ranę/to chyba jasne,bo rana może zainfekowac rany operacyjne), ale można również wykonać skleroterapię (w tym przypadku rana nie przeszkadza w leczeniu,ponieważ nie robi się nacięć).
Po drugie owrzodzenie musi być oczyszczone – z tkanek martwiczych, z nadmiaru bakterii. Można to zrobić mechanicznie, ale również za pomocą różnych leków miejscowych.
Po trzecie w etapie oczyszczonego owrzodzenia powinno się stosować opatrunki, które powodują ziarninowanie i narastanie skóry (CO TO ZA OPATRUNKI?)/każdy lekarz ma swoje preferencje ,trudno mi reklamować firmy,i to wcale nie jest takie proste. Przy dużych owrzodzeniach po stworzeniu warunków do gojenia stosuje się przeszczepy skórne.
Po spełnieniu wyżej opisanych warunków owrzodzenie goi się bardzo szybko.
Opracował Andrzej PopowHajnówka ul.11-go Listopada 17Tel. 604570979www.popow.com.pl